Reuma

Wat is Fibromyalgie?

Fibromyalgie betekent letterlijk: pijn in bindweefsel en spieren. Fibromyalgie wordt ook wel weke delen reuma genoemd. Het komt voor bij ongeveer twee op de honderd volwassenen, vooral bij vrouwen.

Fibromyalgie is een chronisch pijnsyndroom bestaande uit algemene spierpijn en spierstijfheid gepaard gaande met (soms extreme) vermoeidheid, slaapstoornissen, hoofdpijnen, angsten, depressies, allergieën, concentratie- en geheugenstoornissen, temperatuurverhogingen en darmklachten. Deze aandoening komt met name voor bij vrouwen in de leeftijdscategorie van 20 tot 60 jaar.

Vele tienduizenden Nederlanders lijden in meer of mindere mate aan dit syndroom waarvoor nog geen eenduidige oorzaak is gevonden. Het ontbreken hiervan, in samenhang met het meestal gezonde uiterlijk van de fibromyalgiepatiënt en de normale bevindingen bij regulier bloedonderzoek, leidt vaak tot ontkenning van dit ziektebeeld door huisarts, specialist, bedrijfsarts, werkgever en niet in de laatste plaats de eigen omgeving.


Fibromyalgie wordt meestal geclassificeerd als een reumatische spieraandoening, omdat een van de meest voorkomende symptomen bij fibromyalgiepatiënten de chronische pijnlijke spieren zijn. Omdat we echter steeds meer te weten zijn gekomen over deze aandoening, wordt deze tegenwoordig vaker geclassificeerd als een vorm van het disfunctioneren van neurotransmitters. Neurotransmitters zijn chemische stoffen die door de hersenen worden aangemaakt om het lichaam te "vertellen" wat het moet doen. Bij mensen met fibromyalgie blijkt er een abnormale productie van neurotransmitters en andere chemische stoffen aanwezig te zijn die niet alleen de gemoedstoestand en het slaappatroon beïnvloeden, maar ook de manier waarop pijn wordt beheerst en de functioneringswijze van het immuunsysteem. De fibromyalgiepatiënt ervaart een domino effect waarin het ene symptoom en het ontstaan ervan, van invloed is op een ander symptoom.

Fibromyalgiepatiënten zijn bijvoorbeeld niet in staat om in het diepe slaap stadium (delta-slaap) te geraken, waarin het lichaam veel chemische stoffen voor de heropbouw aanmaakt waardoor weefsels worden hersteld en de groei van deze weefsels wordt bevorderd. Groeihormoon, een van de meest overvloedige chemische stoffen voor de heropbouw, komt tijdens de delta slaap vrij en herstelt en bevordert de groeiweefsels. Omdat fibromyalgiepatiënten de delta-slaap nooit ervaren, hebben zij een laag groeihormoon gehalte. Dit resulteert in een onvermogen van het lichaam om zichzelf te herstellen.

Groeihormoon heeft een groot effect op het bindweefsel. Bindweefsel is het voornaamste herstelmechanisme in het lichaam en de chemie ervan regelt de afweer tegen ontstekingen en genereert vloeistoffen, inclusief witte bloedlichaampjes en anti-lichaampjes, om infecties te kunnen bestrijden. De bindweefsels van de fibromyalgiepatiënt worden stijf en gespannen, wat wordt veroorzaakt door een slechte aan- en afvoer van vloeistoffen door deze weefsels. Door congestie worden de circulatie en de neurale transmissie nadelig beïnvloedt, waardoor de spieren en de omringende organen in een constante gespannen toestand verkeren. Dit gebied van verhoogde contractie en verminderde circulatie veroorzaakt een opeenhoping van afvalstoffen, de zogenoemde tenderpoints. Constante gespannenheid van de spieren in combinatie met het onvermogen om in de diepe herstellende slaap te geraken, zijn er de oorzaak van dat de fibromyalgiepatiënt niet alleen hevige pijnen ervaart op deze gevoelige plaatsen, maar ook algehele uitputting. Als u alles met elkaar in verband brengt, wordt het bestaande domino effect duidelijk.


Diagnose

Het stellen van de diagnose fibromyalgie is een complex proces aangezien de symptomen bij veel andere aandoeningen voor kunnen komen. Er is momenteel geen test of bloedonderzoek voorhanden om fibromyalgie vast te stellen en ook op röntgenfoto's is er niets te zien. Vaak wordt de diagnose fibromyalgie mede gesteld op basis van uitsluitsel. Mensen met fibromyalgie hebben vaak een hele zoektocht achter de rug voordat ze met zekerheid weten dat hun klachten fibromyalgie genoemd mogen worden.

Aanvankelijk start u met uw klachten bij de huisarts. Deze zal in eerste instantie pijnmedicatie uitschrijven. Uiteindelijk zal u worden doorverwezen naar een reumatoloog die een reeks van onderzoeken uit zal laten voeren. Voor het stellen van de diagnose fibromyalgie, zijn er afspraken gemaakt over specifieke criteria die moeten uitmaken of iemand fibromyalgie heeft. In 1990 ontwikkelde het American College of Reumatology (ACR) criteria voor de classificatie van fibromyalgie:

Het betreft hier:
• Chronische pijn en / of stijfheid, ten minste drie maanden aanwezig, op drie of meer plekken in het lichaam, zowel boven als onder de taille, zowel links als rechts in het lichaam
• Het hebben van pijnpunten (11 of meer van de 18), zogenaamde tender points, op afgesproken plaatsen.

Om de diagnose te stellen zal uw arts aan de hand van uitgebreide vragen uw klachten in beeld brengen. Ook zal de arts een lichamelijk onderzoek uitvoeren. Daarnaast zal er een aantal onderzoeken plaatsvinden om uit te sluiten dat de pijnklachten door een ander aandoening of ziekte worden veroorzaakt. Zo kan bloedonderzoek bloedarmoede, ijzertekort, schildklier-afwijkingen, auto-immuunziekten en bepaalde infecties aan het licht brengen. Nogal wat fibromyalgiepatiënten hebben darmklachten. Ontlastingsonderzoek om infecties met parasieten en bacteriën op te sporen is dan ook vaak aan te raden. Een zeer groot aantal fibromyalgie-patiënten heeft in meer of mindere mate last van voedselovergevoeligheid. Voedselintolerantie is moeilijk aan te tonen met de gebruikelijke onderzoeksmethoden. Testmethoden als IgE/IgG4-onderzoek en/of de zogenaamde cytotoxische test zijn zeer geavanceerde bloedtesten om deze intoleranties of allergieën wel aan te tonen. Niet zelden is er sprake van een stoornis in de bloedsuikerregeling (hypoglycemie). Deze kan zich uiten in klachten als trillerigheid, zweten, angsten, geestelijke verwardheid, zwaktegevoel en een onbedwingbare behoefte om zoetigheid te nuttigen. Overige nuttige tests zijn o.a. bepaling van de sterkte van het immuunsysteem, haaranalyse en bloedonderzoek om de kwaliteit van de leverontgiftingsfunctie vast te stellen. Meer en meer deskundigen veronderstellen dat fibromyalgie mede ontstaat door toxische overbelasting. Als de lever niet meer in staat is gifstoffen te verwijderen, worden de gifstoffen opgeslagen in de spiervezels en het bindweefsel, wat forse vermoeidheidsklachten en pijn veroorzaken kan.





1.Aan de basis van de achterkant van de schedel aan weerszijden van de nekwervels, dus daar waar de nek in het hoofd over gaat.

2.Halverwege de bovenste schouderlijn .

3.Van daaruit ca viereneenhalf tot vijf centimeter naar beneden en iets naar het midden toe op de schouder, als het ware langs de schouderlijn aan de kant van de ruggengraat.

4.In de voorkant van de hals, net boven het sleutelbeen .

5.Aan de onderkant van het sleutelbeen, daar waar het sleutelbeen vastzit aan het borstbeen.

6.Binnenkant van de elleboog, ongeveer twee centimeter onder de plooi van de elleboog.

7.Aan de bovenkant van de heupen, een paar centimeter van de ruggengraat af.

8.Aan de zijkant van de heupen, onder de billen.

9.Aan de binnenkant van de knie, ongeveer twee centimeter boven de knieschijf.

Ziek

Even niet op de blog geweest omdat ik een tijdje gevloerd ben geweest. Ik had een gigantische ontsteking in mijn schouder. Nou heb ik dat wel vaker, misschien omdat ik een vorm van reuma heb. zie blogje over Reuma... Maar deze keer was het niet om uit te houden. Ik heb zware pijnstillers gehad en toen was het wat dragelijker, ook omdat ik de hele dag sliep. En wanneer je slaapt voel je geen pijn natuurlijk! En nu na een paar dagen ben ik weer de oude, gelukkig. Maar goed, ik heb weer wat kaarten gemaakt die ik met jullie wil delen.